ABOUT

CONTACT

SUBSCRIBE

ArtNEWS

 Giorgos Tserionis / Katerina Zafeiropoulou

 Sample Environments

 Curated by: Giannis Bolis

 Nitra Gallery

 Opening: Thursday, March 15, 2018 - 20:00 / Εγκαίνια: Πέμπτη15 Μαρτίου ώρα 20:00

 Duration: March 15 - April 21 2018 / Διάρκεια:15 Μαρτίου – 21 Απριλίου 2018

 

 

Η Nitra Gallery (Θεσσαλονίκη) παρουσιάζει την διατομική έκθεση του Γιώργου Τσεριώνη και της Κατερίνας Ζαφειροπούλου με τίτλο Sample Environments. Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα που φιλοτέχνησαν οι δημιουργοί τα τελευταία δύο χρόνια.

 

Στην έκθεση παρουσιάζονται σχέδια και γλυπτικά έργα του Γιώργου Τσεριώνη. Ο λόγος σημαντικό στοιχείο της δουλειάς του καλλιτέχνη. Κομμένες και διπλωμένες σελίδες βιβλίου (πραγματικά ή αποδιδόμενες ζωγραφικά) με αναφορές στο origami ως διαδικασία (δίπλωμα, πτύχωση, ξεδίπλωμα, ανάπτυγμα, επαναδίπλωμα) ως μια διαδικασία εξελισσόμενη και δυναμική, ανοιχτή σε προσεγγίσεις καθώς και σε μία Ντελεζιανή προσέγγιση της έννοιας της πτύχωσης.

 

Η Κατερίνα Ζαφειροπούλου παρουσιάζει σχέδια σε πολλαπλές επιφάνειες υλικών όπως σε χαρτί και γυαλί, αποδίδοντας εικόνες και αντικείμενα μέσα από το περίγραμμά τους, τα οποία όλα μαζί συνθέτουν ένα οικείο περιβάλλον, άμεσα αντιληπτό από το θεατή, δημιουργώντας ένα ενιαίο χώρο και καταργώντας τα όρια ανάμεσα στο «μέσα» και το «έξω»

 

Ο ιστορικός τέχνης – Επιμελητής του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπόλης σημειώνει για αυτήν τη καλλιτεχνική «συνάντηση»:

 

Σε μια συνάντηση γόνιμη και δημιουργική, οι συνθέσεις του Γιώργου Τσεριώνη και της Κατερίνας Ζαφειροπούλου συνυπάρχουν, αναζητώντας κοινούς νοηματικούς κώδικες και σημεία επαφής, σε ένα ενιαίο εικαστικό περιβάλλον. Ο καθένας προτείνει τη δική του εκδοχή για τη μνήμη, τις κοινωνικές πραγματικότητες και την ανθρώπινη συνθήκη σε μια κρίσιμη εποχή μετάβασης και επαναπροσδιορισμού.

 

Στη δημιουργία του Γιώργου Τσεριώνη οι φανταστικές συλλήψεις, η αποσπασματικότητα και το θραύσμα, η διαδικασία της αποδόμησης και της μετάπλασης, οι παράμετροι του χρόνου, του βιώματος και της ιστορίας, καθώς και η έννοια της ουτοπίας διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο.(…) Σχέδια με χέρια που κρατούν σελίδες λεξικών με την ετυμολογία της λέξης "ουτοπία" και γύψινα βιβλία με χαραγμένη στο εξώφυλλό τους την ίδια λέξη, κεραμικές μακέτες ενός αναπάντεχου Πύργου της Βαβέλ ή αποτυπώσεις ενός μνημείου με χέρια πλεγμένα σε προσευχή, παρουσιάζονται και αξιολογούνται ως εκθέματα ενός φανταστικού, όσο και επίκαιρα πραγματικού και σημερινού, μουσείου των «ταραγμένων καιρών».

 

Ανάμεσα στον εσωτερικό (ιδιωτικό) και τον εξωτερικό (δημόσιο) χώρο, η Κατερίνα Ζαφειροπούλου παρουσιάζει τα ρευστά όρια ενός ενδιάμεσου κόσμου διαρκώς μεταλλασσόμενου, ο οποίος «κατοικείται» ασφυκτικά από αντικείμενα μιας design αισθητικής. (…) Η εικαστικός «αφηγείται» ιστορίες· στον πυρήνα τους εντοπίζεται η σχέση, η σύνδεση και η εξάρτηση των ανθρώπων με τα πράγματα, αλλά και έννοιες όπως η ιδιοκτησία, η συσσώρευση, η οικειότητα, η απώλεια. Όλα αυτά τα αντικείμενα που κατακλύζουν την ανθρώπινη ζωή και την καθημερινότητα κουβαλούν μνήμες, συνθέτουν ένα παράδοξο μουσείο, ένα ανολοκλήρωτο πολιτισμικό «αρχείο» κοινωνικών δομών, σχέσεων και πραγματικοτήτων.

 

Γιάννης Μπόλης – Ιστορικός Τέχνης, Επιμελητής ΚΜΣΤ

Nitra Gallery Thessaloniki, presents the exhibition of Giorgos Tserionis and Katerina Zafeiropoulou. The works presented in the exhibition have been created mainly in the past two years.

 

The works by Giorgos Tserionis participating in the exhibition are drawings and sculptures. Language is an important element in the practice of the artist. Cut and folded book pages (real or drawn) with references to origami as a process, a dynamic process in progress open to interpretations as a Deleuzian approach to the notion of folding.

 

Katerina Zafeiropoulou presents drawing on multiple layers of materials such as paper and glass, depicting images and objects through their outline- all of which combined create a familiar environment, immediately perceived by the viewer, creating a unified space and challenging the boundaries between the ‘interior’ and the ‘exterior’.

 

Giannis Bolis , Art historian and curator of the State Museum of Contemporary Art of Thessaloniki writes:

 

In a fruitful and creative meeting, the compositions of Giorgos Tserionis and Katerina Zafeiropoulou coexist, searching for common contact points and codes of constructing meaning in one visual environment. Each of the artists proposes his own version of memory, social realities and human condition at a critical time of transition and redefinition.

 

In Giorgos Tserionis work the fantastic arrests, fragmentation and fragments, the process of deconstruction and transformation, the parameters of time, experience and history, as well as the concept of utopia, play a leading role. His compositions, ambiguous and unconventional, meet their recipient by activating his cognitive mechanisms, seeking his emotional involvement, inviting him and challenging him to take part in a personal and by definition, collective experience. Drawings of hands that hold pages of dictionaries with the etymology of the word "utopia" and plastered books with the same word engraved on their cover, ceramic models of an unexpected Babel Tower, or imprints of a monument with hands braided in prayer are presented and evaluated as exhibits of a fantastic, and current actual and contemporary, museum of "troubled times".

 

Between the interior (private) and exterior (public) space, Katerina Zafeiropoulou presents the fluid limits of an intermediate world constantly changing, who is tightly "inhabited" by objects of aesthetic design. The intensity, the precision and the delicacy, the elegance and the density of the linear elements that define the objects contours and are developed on superimposed transparent surfaces (on the base of which are the photographs) create a feeling of ambiguity, create complex lattices, labyrinthine paths. Katerina Zafeiropoulou "narrates" stories; their core reveal the relationship, connection and dependence of people on objects but also concepts such as ownership, accumulation, intimacy and loss. All these objects, which overwhelm human life and the everyday, carry memories and compose a paradoxical museum, an incomplete cultural "archive" of social structures, relationships and realities.