The DESTE Foundation, as a gesture in response to the 200th commemoration of the Greek War of Independence, has decided to celebrate the 199th anniversary by commissioning Greek artist Kostis Velonis to conceive an immersive presentation of ten funerary masks of fighters of 1821 from the collection of the National Historical Museum of Athens. The exhibition will be on view in the old Hydra Slaughterhouse starting on June 27 and through November 1, 2020.

 

Conceived as an intense visual and corporeal experience, 199 is an emblematic memento mori. The exhibition is based on juxtapositions and unexpected associations of this special historical material in the setting of the old slaughterhouse and the distinctive topography of Hydra. Steering clear of the traits of a strictly celebratory exhibition or the conventional and moralistic approaches and ideological constructs around the subject, the artist invites viewers to re-examine their relation to the historic event and restore the role of art and artists in the social and cultural processes as well as in the re-evaluation of historical research.

 

If the year 1821 marks the start of modernity for Greece and its induction into the Age of Enlightenment and its contradictions, 199 explores some of the consequences and implications of this prospect, the contemporary significance of artistic representation, the allegories and memory of the bodies, as well as the questions and emotional turmoil triggered by such an historical event.

 

In this way, the exhibition repositions the relations between the body and history, between inner experience and collective self-knowledge, identity, and alterity, reality and imagination as well as between man and animals. As Kostis Velonis states, “the mourning of Cyparissus –whom Apollo turned into the evergreen cypress tree out of pity when Cyparissus was devastated by the loss of his beloved stag– is equated here with the loss of hundreds of animals in the Slaughterhouse and the sacrifices of fighters in the Greek War of Independence”.

 

And he continues: “The phantom that hovers over a rebellious Greece seems to set off from Pontikonissi, Kerkyra, which is almost the archetype for Die Toteninsel, the 1880 painting of Arnold Böcklin. The famous picture of the islet at sunset contributes to this peculiar time machine, travelling to arid Hydra and bringing some particular vegetation into the Slaughterhouse. This temporary sojourn brings together such contrasting concepts as the accessible and the inaccessible, the endless and the finite, the perishable and the eternal, paying tribute to the spectres that seek their new place.”

 

 

Daily 11:00–13:00 & 19:00–22:00

Tuesday Closed

 

 **Please note that due to the Covid-19 social distancing regulations, there will be no opening event for this exhibition**

 

 

 

Το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, ως “χειρονομία” για την επέτειο των 200 χρόνων του Αγώνα της Ανεξαρτησίας αποφάσισε να γιορτάσει τα 199, αναθέτοντας στον έλληνα καλλιτέχνη Κωστή Βελώνη την παρουσίαση δέκα νεκρικών προσωπείων αγωνιστών του 1821, τα οποία προέρχονται από τη συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου της Αθήνας. Η έκθεση θα παρουσιαστεί στα Σφαγεία της Ύδρας από τις 27 Ιουνίου έως και την 1 Νοεμβρίου 2020.

 

Η 199 προσκαλεί τους επισκέπτες σε μια έντονη εικαστική και σωματική εμπειρία όπου σε μια ειδική εγκατάσταση παρουσιάζεται το εμβληματικό αυτό memento mori. Η έκθεση βασίζεται σε αντιπαραθέσεις και απρόσμενες συσχετίσεις του ιδιαίτερου αυτού ιστορικού υλικού στον χώρο των παλιών Σφαγείων και στην ιδιαίτερη τοπογραφία της Ύδρας.

 

Αποφεύγοντας τα χαρακτηριστικά μιας αυστηρά επετειακής έκθεσης καθώς και τις συμβατικές ή ηθικολογικές προσεγγίσεις και τα ιδεολογήματα του θέματος, ο καλλιτέχνης παροτρύνει τους επισκέπτες να επανεξετάσουν τη σχέση τους με το ιστορικό γεγονός, επανατοποθετώντας τον ρόλο της τέχνης και του καλλιτέχνη στις κοινωνικές και πολιτιστικές διαδικασίες καθώς και στον διάλογο της ιστορικής έρευνας.

 

Αν το 1821 σηματοδοτεί για την Ελλάδα τις απαρχές της νεωτερικότητας και την ένταξή της στη ροή και τις αντιφάσεις του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, η έκθεση 199 διερευνά ορισμένες από τις επιπτώσεις αυτής της προοπτικής, τη σύγχρονη σημασία της καλλιτεχνικής αναπαράστασης και της εννοιολόγησης, τις αλληγορίες και τη μνήμη των σωμάτων, τα ερωτήματα και την συναισθηματική αναστάτωση που προκαλεί ένα τέτοιο ιστορικό γεγονός.

 

Με τον τρόπο αυτό η έκθεση  επανατοποθετεί τις σχέσεις ανάμεσα στο σώμα και την ιστορία, την εσωτερική εμπειρία και τη συλλογική αυτογνωσία, την ταυτότητα και την ετερότητα, την πραγματικότητα και τη φαντασία, καθώς και ανάμεσα στον άνθρωπο και τα ζώα. Όπως αναφέρει ο Κωστής Βελώνης «το πένθος του Κυπάρισσου –όπου σύμφωνα με τη μυθολογία μετατράπηκε στο αειθαλές δέντρο επειδή τον λυπήθηκε ο Απόλλωνας για τον χαμό του αγαπημένου του ελαφιού– εδώ ταυτίζεται με την απώλεια των εκατοντάδων ζώων στα Σφαγεία, καθώς και με τη θυσία των μαχητών της Ελληνικής Επανάστασης».

 

Και συνεχίζει: «Το φάντασμα που πλανάται πάνω από την επαναστατημένη Ελλάδα ξεκινάει, θαρρείς, από το Ποντικονήσι της  Κέρκυρας, το οποίο αποτελεί σχεδόν πρότυπο για τον πίνακα του Arnold Böcklin, Die Toteninsel (1880). Η διάσημη απεικόνιση  της νησίδας στη δύση του ηλίου συνεισφέρει  σε αυτήν  την ιδιότυπη μηχανή του χρόνου, ταξιδεύοντας στην άνυδρη Ύδρα και μεταφέροντας μια πυκνή βλάστηση στα Σφαγεία. Αυτή η προσωρινή στάθμευση συνενώνει αντίθετες έννοιες όπως το απροσπέλαστο και το  προσβάσιμο, το απέραντο και το πεπερασμένο, το φθαρτό και το άφθαρτο, τιμώντας τα φαντάσματα που γυρεύουν τη νέα τους θέση».

 

Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 11:00–13:00 & 19:00–22:00; Τρίτη Κλειστά

 

**Ακολουθώντας τους κανόνες social distancing για την πανδημία,

δεν θα πραγματοποιηθούν εγκαίνεια.

 

SUBSCRIBE